اسکیمو کیست؟

اسکیمو (Eskimo) به مردمی گفته می شود که در گستره نوار شمالی کره زمین و در قطب شمال و مناطقی نظیر سیبری، کانادا، آلاسکا و گرینلند زندگی می کنند. اسکیموها مردمی با چشمان بادامی، قدی کوتاه، دست و پاهایی کوتاه تر از افراد عادی و صورتی با گونه های برجسته و پهن می باشند که این فیزیک بدنی به آنها در تحمل هوای سرد و قطبی کمک می کند. در ادامه این مقاله از دنیای حراج، قصد داریم تا به صحبت درباره آداب رسوم و شیوه زندگی اسکیموها به طور کامل بپردازیم، پس این مقاله جذاب را از دست ندهید.

اسکیمو یعنی چی؟

از گذشته واژه “اسکیمو” معمولا به اهالی ساکن در آلاسکا اشاره داشت. اما امروزه استفاده از این واژه برای اهالی آلاسکا چندان رایج نیست. به طور کلی واژه “اسکیمو” به معنی “گوشت خام خواران” می باشد. امروزه واژه اسکیمو در بین عموم، اشاره به مردمی دارد که در نواحی قطبی زندگی می کنند و خصوصیات ظاهری خاصی نظیر چشمان بادامی و قد کوتاه را دارا می باشند.

اسکیموها در کجا زندگی می کنند؟

همان گونه که در بخش ابتدایی این مقاله گفتیم، اسکیموها در نوار شمالی کره زمین و مناطقی از قطب شمال مانند منطقه سیبری در روسیه، آلاسکا بزرگترین ایالت آمریکا و گرینلند بزرگترین جزیره جهان که تحت سلطه دانمارک است، زندگی می کنند.

زبان اسکیموها چیست؟

به طور کلی اسکیموهای هر منطقه با زبان خاصی صحبت می کنند. به طور کلی گویش های مختلف زبان اسکیمو- آلوت در مناطق مختلفی نظیر گرینلند، کانادا، آلاسکا و شرق سیبری (روسیه) توسط مردم صحبت می شود. اسکیمو – آلوت یک زبان واحد است و دو لهجه زنده دارد. یکی لهجه “یوپیک” که در سیبری و جنوب غربی آلاسکا صحبت می شود و دیگری لهجه “اینوت” که در شمال آلاسکا، کانادا و گرینلند صحبت می شود.

نژاد اسکیموها چیست؟

نژاد و ریشه اصلی تمام اسکیموهای دنیا از دو قوم اصلی و معروف اینوت و یوپیک سرچشمه می گیرد. اسکیموهای اینوت عمدتا در شمال آلاسکا و کانادا و گرینلند زندگی می کنند و اسکیموهای یوپیک بیشتر در جنوب غربی آلاسکا و بخش شمالی سیبری در روسیه سکونت دارند.

طول عمر اسکیموها

طول عمر اسکیموها، مردمی که در یکی از سخت‌ترین محیط‌های زمین زندگی می‌کنند، همیشه موضوعی جالب برای پژوهشگران بوده است. ژن‌های خاص، رژیم غذایی غنی از پروتئین و چربی‌های سالم، سبک زندگی فعال و ارتباطات اجتماعی قوی عواملی هستند که به طول عمر بالای آن‌ها کمک می‌کنند.

با این حال، تغییرات محیطی و اجتماعی اخیر ممکن است بر این طول عمر تأثیر گذاشته باشد. اگرچه میانگین طول عمر اسکیموها ممکن است با برخی جوامع دیگر متفاوت باشد، اما این افراد با سازگاری شگفت‌انگیز خود با شرایط سخت، الگویی برای بسیاری از ما هستند.

خانه اسکیموها چگونه ساخته می شود ؟

به طور کلی به خانه اسکیموها، “ایگلو” گفته می شود. یک ایگلو در واقع یک کلبه ساخته شده از قطعات یخ می باشد. به طور معمول میانگین دمای مناطق قطبی و مناطقی که اسکیموها در آنها سکونت دارند چیزی حدود 50 درجه زیر صفراست. دمای داخل ایگلوها می تواند در محدوده ای بین 7- درجه سانتیگراد تا 16 درجه سانتیگراد بالای صفر قرار بگیرد.

برفی که برای ساخت ایگلو استفاده می شود، باید دارای مقاومت ساختاری کافی برای برش و انباشت مناسب باشد. بهترین برفی که برای این منظور استفاده می شود، برفی است که در اثر باد منفجر شده است و برفی که به راحتی در زمین و در هوای آرام ساکن شده است، مفید نیست. خواص عایق برفی باعث می شود که داخل ایگلو نسبتا گرم بماند.

معمولا درب ورودی ایگلو با برف شل، پوست گوزن و یا خز پوشانده می شوند تا میزان نفوذ باد و هوای سرد به داخل کلبه، هنگلم باز شدن درب آن کاهش یابد. از نظر معماری، ایگلو به این دلیل منحصر به فرد است که ساختار آن شبیه گنبدی است که بر پایه بلوک های یخی مستقل که به یکدیگر تکیه داده شده اند، ایجاد شده است و نیازمند هیچ ساختار پشتیبان اضافی دیگری نیست.

اسکیموها چگونه خود را گرم می کنند؟

معمولا اسکیموها برای گرم کردن خود از لباس های منحصر به فردی استفاده می کنند. آنها از کفش ها و پالتوهایی که از پوست حیوانات به خصوص حیوانات دریایی نظیر گراز دریایی یا گوزن و خرس تهیه شده است، برای گرم کردن خود استفاده می کنند. اسکیموها در یکی از سردترین شرایط آب و هوایی در کره زمین زندگی می کنند، از این رو نیاز به البسه ای دارند که بدن آنها را در برابر این سرمای طاقت فرسا گرم نگه دارد. استفاده از پوست گوزن برای تهیه پالتو یکی از رایج ترین کارها در میان اسکیموهاست.

غذای اسکیموها چیست؟

به طور کلی رژیم گوشتخواری در میان اسکیموها شدیدا رواج دارد و آنها از گوشت حیواناتی نظیر گوزن شمالی، گراز دریایی و انواع ماهی ها به عنوان غذای اصلی خود استفاده می کنند. شاید بتوان گفت که غذاهای دریایی و ماهیان مهم ترین منبع تغذیه اسکیموها به شمار می آیند.

اسکیموها به دلیل پوشش محدود گیاهی در مناطق سردسیر و قطبی، از سبزیجات و گیاهان اندکی در برنامه غذایی خود استفاده می کنند. شکار گاو مُشک در برخی مناطق قطبی نیز میان اسکیموها رواج دارد، ضمن اینکه هیچ پرندهای در نواحی سکونت اسکیموها وجود ندارد که از دید آنها خوراکی نباشد! پرندگان دریایی کوچک جزء مهمترین شکار اسکیموها به عنوان غذا به حساب می آیند.

ازدواج اسکیموها چگونه است؟

در فرهنگ اسکیموها ازدواج یک انتخاب نیست، بلکه یک ضرورت است. طبق اعتقادات آنها، یک زن و مرد اسکیمو برای زنده ماندن به یکدیگر احتیاج دارند و زوج های متاهل برای غلبه بر شرایط سخت زندگی، باید با هم کار کنند. در میان اسکیموها، یک زن جوان پس از بلوغ واجد شرایط ازدواج است، اما یک مرد برای اینکه ازدواج کند باید قبل از آن خود را به اثبات برساند و ثابت کند که از عهده حمایت و مدیریت یک زندگی و خانواده برخوردار است. یکی از ملاک های تعیین این شاخصه در میان مردان اسکیمو، میزان توانایی یک مرد  در شکار پرندگان و صید ماهی برای تامین غذای روزانه است.

ازدواج های اسکیمویی به ندرت شامل مراسم بزرگ هستند و زوجین اغلب پس از تولد فرزند اولشان، متاهل قلمداد می شوند. از قدیم در میان مردان اسکیمو، پدیده چند همسری نیز وجود داشته است، اما این قضیه در مورد مردان معدودی صدق می کرد. در میان اسکیموها برای زن هیچ مهریه یا جهیزیه ای وجود ندارد و هر دو طرفین زن یا شوهر حق طلاق دارند، با این حال در میان اسکیموها طلاق نا امید کننده قلمداد شده و به طور کلی برای وجهه یک خانواده خوب نمی باشد.

زایمان اسکیموها

دولت های کشورهایی که اسکیموها در آن سکونت دارند، در سالیان اخیر نقش مهمی در تعیین شیوه‌های زایمان برای جوامع اینویت یا همان اسکیموها، داشته اند. زنان اینویت و خانواده‌هایشان مقاومت زیادی در برابر تحمیل شیوه‌های مدرن زایمان، یعنی روش سزارین از خود نشان داده‌اند.

زنان اسکیمو اغلب در جمع زنان دیگر و یک ماما زایمان می‌کنند یا در برخی شرایط، مانند سفر یا هنگام شکار، به تنهایی یا با کمک شوهران خود زایمان می‌کنند. ماما نقش مهمی در زایمان زنان اسکیمو ایفا می‌‌کند.

انتقال زنان اسکیمو برای زایمان به شهر‌های دیگر از نظر پزشکی، فرهنگی و سیاسی در میان اسکیموها امری غیر اخلاقی می‌باشد. قبل از ورود شیوه‌های غیر سنتی، زایمان اسکیموها به عنوان مظهر اخلاقیات و خودکفایی و اعتقاد به نقش فعال مادر در به دنیا آوردن فرزندان خود دانسته می‌شده‌است.

در قبایل اسکیمویی، ماماها “ساناجی” نامیده می‌شوند که به معنای “آن که می‌آورد” می‌باشد. از جمله نقش مهم ساناجی‌ها می‌توان به تعیین جنسیت کودک اشاره کرد، هچنین آن‌ها بر آداب و رسوم تولد نیز نظارت ویژه‌ای دارند؛ در حقیقت نقش قابله سنتی اسکیموها، فراتر از زایمان کودک است. ساناجی‌ها مسئول تشریفات و مراقبت‌های پیش از موعد زایمان  نیز هستند.